اولین نوازنده ویولن در ایران

ویولن از ادوات و آلات موسیقی جدید است که در زمان ناصرالدین شاه پس از تاًسیس شعبهً  موزیک دارالفنون، و آمدن مستشاران خارجی برای معلمی این شعبه و آوردن سازهای جدید مانند فلوت و قره نی در ایران معمول گردید مسیو دوال فرانسوی که در اواخر عصر ناصری به ایران آمد و دو سال بیشتر در ایران نماند معلمی قسمتی از شعبهًموزیک دارالفنون را بر عهده داشت و استاد و نوازنده ویولون بود و این ساز را با قواعد مخصوص آن تعلیم می داد. و ظاهراً از قدیمی ترین مربی و معلم ویولون بود. " حسن مشحون " در کتاب تاریخ موسیقی ایران حسین هنگ آفرین، را قدیمی ترین ایرانی نوازندهً ویولون معرفی کرده است ولیکن " روح الله خالقی " در کتاب سرگذشت موسیقی، "تقی دانشور " (اعلم السلطان ) را نخستین ایرانی می نویسد که با ویولون آشنا شده است. بعدها ویلن توسط اساتید بزرگ بعنوان قدرتمندترین ساز در اجرای موسیقی ایرانی پذیرفته شد تا انجا که باعث حذف کمانچه در ارکسترهای ایرانی شد.